Atanmayı bekleyen öğretmenler ve atanma koşulu olarak geçerliliği iktidarın gözünde bir hayli yüksek olan KPSS. Teferruatı fazla ve hayatilik arz etmeyen çoğunu sistemin dayattığı boş bilgiler yığını olarak gördüğüm bir yığın doküman. Atanma durumunu bir “kurtuluş” olarak gören ama tam anlamı ile bir kurtuluş olmadığını bilmeyen bir sürü öğretmen adayı.
Süreç içinde hızlı gelişen rekabet duygusu ve kişinin kendini her şeyden soyutlama isteği. İşte bu aşamada düşünemeyen, okumayan, eleştirmeyen bir topluma giden yolda düzenin zaman hırsızlığı ve kişiliksizleştirme politikası çok açık kendini belli etmektedir. Kapitalistin her alanda olduğu gibi kendini eğitimde de hissettirmekten geri durmamakta ve yeni kuşak öğretmenlerin de öğrencilerini sadece sermayeyi artıracak birer sistem kölesi olarak yetiştirmeyi dayatmaktadır.
Aslında bu sınav sistemlerinin de kendi içinde çelişkiler gösterdiği apaçık ortadadır. Öğretmenlik mesleği yeterlik belgesini elinde bulunduran öğretmen adaylarının bir aşamadan daha geçmesi gerektiğini savunan sistem ‘yüksek öğretimin’ kalitesini ortaya koymaktadır. Bu durumun da kendi temsil ettiği sınıfa uygun olarak pişkin pişkin arkasında durabilmektedir.
Son söz olarak diğer bütün sınavlar gibi KPSS’nin de bir emek sömürüsü olduğu ve çözümün ise sistem ile olan çelişkileri belirgin kılmaktır. Bunun önü kesilmedikçe, sorgulamadıkça sömürü devam edecek ve sistemin kan emicileri her defasında daha ileri taşımaktan geri durmayacaklardır. (Antakya’dan bir ÖG okuru)
