Daha gürültülü ama daha sahte!
“Sert cevap” hayata geçirildi!
Son olarak Hamaney ve muhafızları, İsrail’in İran konsolosluğuna saldırması ve aralarında Suriye ve Lübnan’daki Kudüs Gücü komutanı Muhammed Rıza Zahedi’nin de bulunduğu Kudüs Gücü’nün 7 üst düzey komutanını öldürmesine “sert cevap” verdi ve “sert intikamını” aldı!
Bu, “Dürüst Söz” adı verilen bir operasyon sırasında yapıldı ve haberlere göre İsrail’e 185 insansız hava aracı ve 36 seyir füzesinin yanı sıra 110 balistik füze atılarak, bunların neredeyse çoğunluğu (İsrail hükümetine göre %99’u) havada ve İsrail’e ulaşmadan önce ABD, İngiltere, Fransa, Ürdün tarafından veya İsrail askeri güçleri tarafından ülke havasında imha edildi.
Amerika ve İsrail’e saldırı zamanının bildirilmesi
Elbette saldırı sürpriz değildi. Sanki üç gün öncesinden İsrail’e atılacak İHA ve füzelerin zamanı, sayısı ve türü ya doğrudan ya da Arap ülkeleri aracılığıyla Amerikan hükümetine bildirilmişti. Dolayısıyla hem Amerika hem de İsrail de dahil olmak üzere diğer ülkeler Hamaney’in saldırısını tüm yönleriyle biliyordu ve daha iyi planlama yapabilir, insansız hava araçlarını ve füzeleri durdurup imha edebilirlerdi.
Hamaney’in az sayıdaki destekçisini sokağa dökmeyi ve bir zafer kutlaması başlatmayı planlıyor
Bu saldırıya ek olarak, Devrim Muhafızları ve diğer ajanslar tarafından önceden ypılmış bir planla, insansız hava araçları ve füzeleri ateşlerken aynı anda bir avuç Hizbullahçıyı ve beslemelerini savaşmaları için sokaklara gönderdiler. Saldırı henüz sona ermediği ve pratik sonuçları belli olmadığı için her zamanki gibi bu “büyük zaferi” kutladılar.
“Operasyon Sona Erdi”
Ve son olarak DMO şeflerinden Bagheri, insansız hava araçları ve füzelerin vurulmasının ardından operasyonun İslam Cumhuriyeti açısından “sona erdiğini” ve “operasyona devam etme niyetinin olmadığını” söyledi. (Özellikle tüm noktaların farkında olan Amerika bir kulak versin ve bu ülke İsrail’in misilleme yapmasını engellesin!)
Saldırı cafcaflı ve pahalı ama içi boş
Ancak İsrail hükümeti tarafından yayınlanan haberlere göre, bu insansız hava araçları ve füzelerin çoğu ya İsrail’e ulaşmadan ya da İsrail hava sahasında vuruldu ve sadece bazıları ciddi bir hasara yol açmadan yere düştü. İsrail hükümetinin açıklamalarına göre, roketlerden biri İsrail hava üslerinden birinin altyapısına zarar vermeyi başardı ve aynı zamanda bir Arap kızı başından yaralandı ve hastanede tedavi görüyor. (Saldırının sonuçları er ya da geç daha bağımsız kaynaklar tarafından belirlenecek ve olayı daha fazla doğrulamak mümkün olacaktır).
İsrail’in 16 Ferverdin 1403’te [1 Nisan 2024, ed.] Suriye’deki İran konsolosluğuna yaptığı saldırının adıyla yaptığımız duyuruda şöyle yazmıştık:
“Ancak Hamaney ve iktidarın merkez çekirdeği “sert bir yanıt “tan söz ediyor ve bu kez Hamaney hükümeti ve muhafızlarının vekilleri aracılığıyla ve Irak ve Yemen’de “sert bir yanıt” vereceği açık değil. Amerikan mevzilerine ya da gemilerine saldırabilirler ya da bağımsız hareket edip örneğin İsrail’e füze atabilirler.
Roket fırlatmaya gelince, sorun şu ki, eğer kendileri bir roket atarlarsa, gidişatı ve sonunu bilmedikleri için İsrail şehirlerine vuracaklar ve bu nedenle bunu Kasım Süleymani suikastı nedeniyle Amerika’ya karşı “şiddetli bir intikam” olarak yapmaları daha olası olabilir. Suriye sınırındaki İsrail topraklarına birkaç roket atarlar! Gerçi bu sefer İsraillilere önceden haber vermeyecekler!”
Hamaney’in “sert cevap” vermesinin temel nedenleri
İsrail hükümetinin söyledikleri doğruysa, bu yüksek profilli ama boş ve sahte bir saldırıydı. Pahalı bir aldatma. Hamaney ve Devrim Muhafızları liderlerinin sahip olduğu nedenler arasında iki neden diğerlerinden daha önemli:
İçsel değerler ve dolaylı güçler önünde aşağılanmaya tepki.
Birincisi, Hamaney ve muhafızların, İsrail hükümetinin konsolosluğa saldırısı ve Kudüs Gücü’nün 7 komutanının öldürülmesi sırasında hükümeti destekleyen iç güçler ve bölgedeki vekilleri önünde aşağılanması ve sözde bu aşağılanmadan kendilerini kurtarmalarını talep etmeleridir. Onların önünde boyunlarını kaldırmalı ve “60 yıldır hiçbir hükümetin İsrail’e saldırmadığını ve birkaç dünya gücünün insansız hava araçlarımızı ve füzelerimizi vurmakla meşgul olduğunu” bilmelerini sağlamalıdırlar.
Hamaney’in kadın hareketine ve kitlelere saldırısı
İkincisi, iç koşullar ve kitlelerin çoğunluğu için var olan, giderek kötüleşen ve kitlelerin tepkisi ve ayaklanmaların oluşması olasılığı bulunan sefil ekonomik ve siyasi durum.
“Saldırı”dan önceki on gün boyunca, Riyalin yabancı para birimleri karşısındaki değerinin tekrar düştüğünü ve ABD dolarının fiyatının yetmiş bin tümenin üzerine çıktığını ve bunun sonucunda halk kitleleri tarafından Riyalin mevcut ve gelecekteki değerinin daha da düşürüldüğünü söylüyordu. Bu on gün boyunca birçok yerli gazete, ‘cevap vermek istiyorsanız verin çünkü cevap vermekle vermemek arasında kalmak döviz fiyatlarının her geçen gün artmasına neden olacak ve toplum üzerinde stres hakim olacak diye yazıyordu!
Dolayısıyla Hamaney’in, özellikle “Jin Jiyan Azadi”nin iç ve dış politikada yükselişe geçmesinden ve muhafız komutanlarının öldürülmesinden sonra kitleler nezdinde yaşadığı daha düşük psikolojik-kültürel ve siyasi konumu gidermek için harekete geçmesi gerekiyordu. Kitleler arasında alay konusu olmuş, politikalarını yürütebilmek ve kitle hareketlerini daha iyi bastırabilmek için harekete geçmesi ve daha yüksek bir konuma yükselmesi gerekmişti.
Saldırı hazırlığından beri bu planlanmıştı. Kitlelere göre Hamaney yine “kadınların dışarıdaki saçlarını” ülkenin ana “sorunu” olarak adlandırdı ve yine rehberlik devriyesinin uyuşturucu timlerine sokaklara dökülmelerini ve kadınların giyim özgürlüğünün genişlemesini engellemelerini emretti. Her zamanki gibi, nerede eksik kalsalar ya da bir hareketin ve ayaklanmanın kokusu onlara ulaşsa, toplumdaki hareketi geri püskürtmek için kadınlara giderler ve kadınları baskı altına alırlar.
Operasyonun hiçbir değeri yok
Ancak söz konusu operasyon şu ana kadar Hamaney ve Devrim Muhafızları liderlerinin aradığı sonuçların hiçbirini sağlamadı. İran halkının cebinden çıkan bu pahalı saldırılarla, İsrail’deki askeri ya da istihbarat tesislerine zarar vermiş olsalar bile (DMO şefleri ekonomik tesislere ya da insanların hayatlarına zarar verme niyetinde olmadıklarını söylemişlerdi) asıl olarak pratikte kof ve bomboş bu saldırılarla kitlelerin hareketi sakinleşecek ve muhtemelen hükümetin ya da vekil güçlerin iç destekçileri salak değillerse ikna ve tatmin olmayacaklar. Hiç şüphe yok ki İslam Cumhuriyeti liderlerinin propaganda borazanlarının sağır edici gürültüsü, hareketin ve saldırının sonuçlarının binlerce katıdır.
İsrail’in tepkisi?
Ancak bunun basitçe hikayenin sonu olduğu söylenemez. Siyonist İsrail devleti ve onunla birlikte Amerikalı ve Avrupalı emperyalistler meselenin diğer tarafındadır.
Mevcut durumda İsrail hükümeti, İslam Cumhuriyeti ile olan çatışmasını kendi içinde ve İslam Cumhuriyeti ile olan çatışmaları çerçevesinde değil, daha çok Filistin halkı ve Hamas örgütü ile olan çatışması çerçevesinde sürdürmektedir (konsolosluğa yapılan saldırı ve Kudüs Gücü liderlerinin çoğunlukla Gazze savaşındaki rolleri nedeniyle öldürülmesi) ve bu nedenle daha çok Filistin halkı ile olan savaşla ilgili durumuna tabidir. Öte yandan, İsrail hükümetinin iktidar fraksiyonu, iktidardaki konumunu korumak ve İsrail’deki muhalefeti bastırmak çerçevesinde bu tepkiye ya da savaşa etkilerine dikkat etmektedir.
Eğer Hamaney ve Devrim Muhafızları komutanlarının saldırısına verilecek yanıt ve savaş alanının sınırlı ya da tamamen değiştirilmesi, bu hükümetin hem içeride hem de Gazze savaşında (özellikle de kamuoyundaki imajıyla ilgili olarak) konumunu iyileştirmesine yardımcı olacaksa yanıt verecektir ve bu mevcut çatışmayı savaşa dönüştürebilir. Ya da bu hükümetin içeride ya da bu savaşta kendisini korumasına yardımcı olmayacaksa yanıt vermeyecektir.
İsrail iktidarının özel çıkarları ve bu ülkenin Filistin halkıyla savaşla ilgili durumunun yanı sıra, Amerikan ve Avrupalı emperyalistlerin yanı sıra bölgesel hükümetlerin çıkarları da tartışılmaktadır.
Dolayısıyla Amerikalı ve Avrupalı emperyalistlerin İsrail hükümeti ile İran arasındaki çatışmayı sürdürmelerinin, Biden hükümeti ile büyük sorun yaşayan İran’daki Hamaney hükümeti ve Devrim Muhafızları liderlerinin durumunun yanı sıra bölgenin ve hükümetlerinin koşullarına da fayda sağlaması ihtimali de var. Ve ayrıca yeni bir çatışmaya hazır olduklarını görmüyorlar ve bu cevapların devamının Ortadoğu’daki durumu kötüleştireceğini düşünüyorlar. Bu nedenle İsrail’in iktidardaki hükümetinden cevap vermemesini istiyorlar, İsrail hükümetinin cevap vermemesi ve durumun olduğu gibi kalması mümkündür. Bırakın ki İslam Cumhuriyeti güçlerine daha önceki darbeleri gibi bir darbe daha vurabilsin.
Kızıl Yol Maoist Grubu
İran
14 Nisan 2024
* Başlıktaki “II. Ayn el-Esad” ifadesi, Kasım Süleymani’nin öldürülmesi sonrasında İran’ın Ekim 2023’de Irak’taki Ayn el-Esad Askeri Üssüne yönelik ABD emperyalistleriyle yapılan “danışıklı füze saldırısı”na gönderme anlamın da bir atıftı.
